fbpx
13   31
65   134
97   454
54   137
73   89

De mens anno 2018

Ik ben geboren in 1994 en dat maakt mij op dit moment 24 jaar. Op deze wereld loop ik dus al 24 jaar vrolijk rond en alhoewel dat voor de een al best een tijdje is en voor de andere nog weinig voorstelt is er toch al veel veranderd in 24 jaar. Ik zie nu ‘de jeugd’ om mij heen met o.a. hun smartphone vastgegroeid aan hun hand en dat is nu precies waar ik in dat artikel even verder op wil doorgaan…

De mens anno 2018

Toen

Mijn moeder zei vroeger weleens gekscherend; ‘Jij verdient een witte broek niet!’ en ik kan me dit goed indenken. Als meisje was ik nooit echt een meisje-meisje en ik plaats van spelen met poppen was ik liever met mijn broer bunkers aan het bouwen en slootje aan het springen. Ik hield overigens ook enorm van auto’s en motoren en ik kan me een grote politiemotor (speelgoed) van vroeger nog herinneren en dat was ‘helemaal het einde’! Ook naarmate ik ouder werd was ik altijd buiten te vinden. Na schooltijd buiten op het speelplein, naar huis om te eten en hup weer naar buiten. Ik weet nog goed dat ik er altijd fijntjes aan herinnerd moest worden dat ik toch ècht vóór het donker thuis moest zijn.

Nu

Dit is misschien nu wel een beetje veranderd. Uiteraard zien we nog wel kinderen buiten spelen maar dit zijn toch echt vaak de wat jongere kids. Ik heb het over peuters en kleuters. Naarmate de kids ouder worden neemt het gebruik van ‘beeldschermen’ toe. Parkeer een kind achter een televisie, tablet of smartphone en ze zijn uren zoet. Niet gek natuurlijk want eigenlijk doen wij zelf ook niet meer anders.

Overal en altijd online

We kunnen denk ik wel stellen dat onze smartphone volledig aan onze hand is vastgegroeid en we zijn overal en altijd online. Google is onze beste vriend en ’s avonds kijken we massaal naar de tofste series op Netflix terwijl we ondertussen in op de hoogte blijven van onze vrienden via WhatsApp. Wanneer we gaan samenwonen is het internet abonnement eigenlijk het eerste wat we regelen. De eerste dag van intrek moet die WiFi werken! Spreken we hiermee van een primaire levensbehoefte? Dat lijkt me overdreven.. maar ergens ook weer niet.

Omdat internet zo belangrijk is voor de mens anno 2018 is het natuurlijk goed om te kijken naar de beste aanbieder. Op de website internetvergelijk.nl kun je zien welke aanbieder op jouw adres (postcode) het beste en het goedkoopste is. Je kunt filters aanvinken zoals de downloadsnelheid en zo kijken welke aanbieder het beste past bij je wensen.

Ik ben benieuwd hoe jij jezelf ziet als ‘De mens anno 2018’. Kun je je vinden in mijn verhaal of ergens niet? Leg jij weleens je telefoon bewust weg om even ‘offline’ te zijn? Ga lekker samen met je partner uiteten zonder telefoon of maak eens een wandeling buiten in plaats van een avondje ‘binge-watchen’. Ik maak me ook schuldig aan deze ‘online-wereld’, maar geloof me, even offline zijn is echt heerlijk.

IMG_2672[1]

Volg je mij al op Instagram Bloglovin’?

Dit artikel is een samenwerking.

Delen:

11 Reacties

  1. 9 november 2018 / 10:11

    mijn dochter van 8 is juist een echt buitenkind en speelt het liefst buiten met anderen

  2. 8 november 2018 / 14:49

    Ik leg niet bewust mijn telefoon weg, maar ik kan wel prima even een avond zonder mijn telefoon. Heerlijk vind ik dat zelfs!

  3. 8 november 2018 / 09:00

    Het is lastig. Ik kom uit de zeventiger jaren. Nog meer anders dan 1984 denk ik weleens. Alles was anders. Soms ga je mee met veranderingen (meestal eigenlijk) en soms niet. Ik ben het met Yvonne eens dat je altijd een eigen keuze hebt. Aan de andere kant ga je soms automatisch mee met de nieuwste ontwikkelingen omdat dat eenmaal zo loopt (op je werk bijvoorbeeld). Toch pleit ik ervoor om veel tijd offline te besteden. Dat lukt niet altijd even goed, want eigenlijk heb ik het altijd wel bij mij. Toch heb ik nu een app geïnstalleerd die bijhoudt hoeveel ik online ben en probeer ik ook veel knutsel- en buitenspelmomenten te hebben met ons kind. Niet te regelmatig televisie, apps en online schoolwerk doen. Ze is 6 jaar dus ik wil dat wel goed ‘in de peiling’ houden. Aan de andere kant heeft ze ons als voorbeeld. En ja, de smartphones zijn altijd dichtbij…

  4. Yvonne
    7 november 2018 / 11:30

    Ik neem mijn telefoon niet mee als ik met mijn vriend ga wandelen. En tijdens een etentje de telefoon op tafel, laat staan gebruiken, vind ik een absolute no-go.
    Netflix heb ik niet. En ik lees nog boeken. Je hebt zelf de keuze hoe erg je vastgeklampt bent aan je wifi.

  5. 6 november 2018 / 22:24

    Ik zou dan nooit gaan wandelen zonder telefoon. Niet omdatcik erop moet/wil kijken, maar voor de veiligheid.

  6. 6 november 2018 / 17:00

    Vroeger was ik iedere dag, de hele dag buiten. En daar genoot ik zo van! Ook als ik er nu op terugkijk. Zo jammer dat dat steeds minder wordt..

  7. 6 november 2018 / 15:13

    Ik herken me hier zo in! Triest eigenlijk dat de buitenspeeltijd voorbij gaat..

  8. 6 november 2018 / 14:57

    Ik kan eigenlijk niet met en niet zonder haha, bijzonder hoe verslaafd we allemaal zijn

  9. 6 november 2018 / 13:51

    Ik ben zelf zo blij dat ik als kind zonder smartphones en tablets opgegroeid ben. Ik was ook altijd buiten te vinden en wist mezelf altijd te vermaken. En ik vind het zo leuk om terug te denken aan de tijd dat je je stoer voelde met je klapmobieltje waar je snake mee kon spelen. Soms zou ik willen dat we nog steeds alleen maar konden bellen en sms’en met onze telefoons. Alhoewel ik al ee aantal jaar actief blog en Instagram erg leuk vind, word ik er soms ook helemaal gek van. Van dat constant online zijn en constant je leven ‘moeten’ delen.

  10. 6 november 2018 / 13:27

    Ja die telefoons.. ik heb er een haat liefde verhouding mee. Het ergste vind ik dat er kinderen zijn die gewoon niet meer buiten komen. Dat vind ik zelf wel heel belangrijk!

  11. 6 november 2018 / 13:10

    Als ik met mijn man ergens ga winkelen of wat eten of drinken wil ik echt bewust dat we onze telefoons niet pakken vind dat er altijd zo ongezellig uit zien